Un día escuro de inverno (eses días eran curtos e fríos), o meu avó tiña ovellas e cabras e ían para o monte todo o día, e mentres el tiña que outonar- botar o pan-.
Deixounas soas toda a maña e de repente viñan correndo unhas poucas e díxolle a miña avoa:
-- Ha ser o lobo que ataca as ovellas...
Foi correndo coa escopeta cara el pero non o veu. Tiña seis mortas. O día seguinte botou as cabras e as ovellas e foi con elas e o meu avó agachouse detrás dun valado e volveo e o meu avó matouno e colgouno nunha pena cun pau.
Deixounas soas toda a maña e de repente viñan correndo unhas poucas e díxolle a miña avoa:
-- Ha ser o lobo que ataca as ovellas...
Foi correndo coa escopeta cara el pero non o veu. Tiña seis mortas. O día seguinte botou as cabras e as ovellas e foi con elas e o meu avó agachouse detrás dun valado e volveo e o meu avó matouno e colgouno nunha pena cun pau.
Informante: Carmen
Idade: 87
Relación: Avoa
Lugar: Florida
Parroquia: Miraz
Conto recollido: Por Manuel Campo Fariñas