O peite de ouro

Nunha fonte no medio do monte, saía todas as mañás unha princesa moi fermosa a peitear os seus cabelos cun peite de ouro.

Un día pousou o peite nun penedo e un cabalo colleuno coa boca. Xa na casa dos seus amos estes decatáronse de que o peite non era seu e entón dixo o amo:

--Mira meu cabaliño se ti me levas onde encontraches ese peite eu dareiche o que ti queiras!.

O cabalo nin corto nin perezoso respondeu:

--Quero cinco horas de pasto ao día e unha lata de pienso.

--Bueno farase o que ti queiras... pero... veña axiña que non hai tempo que perder!.

E os dous marcharon cara ao monte, pero a princesa xa desaparecera- debeu ser polo peite-.

Logo cando chegaron á casa o amo mirou á muller, que dera a luz nun palleiro mentres que lle daba de comer aos animais, pero o neno que esperaba, viña morto.

Moita xente di que sería unha maldición.

Recollido por: Daniel López Ramos

Xiá

Contado por: Xosé bisavó 78 anos de Teixeiro ( A Coruña)