Érase unha vez unha raposa moi intelixente. Un dia, paseando, viu un galiñeiro cheo de galiñas no que entrou e comeu unha.
--Póh, poh poh poh, phóo...
Ao dia seguinte a raposa construíu xunto ao galiñeiro unha casa e dentro da casa fixo un túnel que ía dar ao galiñeiro no que todas as noites comía unha galiña.
--Póh, poh poh poh, phóoo...
Un bo día o dono das galiñas trouxo un galo, grande e bonito, e meteuno tamén no galiñeiro, pero como Ó galo non lle gustaba este voou para a cima dunha árbore, e así conseguiu fuxir da raposa, que por mais que o intentase non o conseguía coller.
--Có, có-có-ri-có, có...
Desesperada, a raposa comezou a pensar como podia atrapar o galo, que era bastante maior que as galiñas e máis tenro e saboroso. Inventou entón unha historia, que lle tiña contado o dono da granxa, e que era así: "A partir de agora tódolos animais tiñan que ser amigos entre si, e ningún podía comer ao outro".
--Póh, poh poh poh, phóoo...
E a raposa comezou a cantar:
--Hoxe é un día moi feliz! Hoxe é un día moi feliz! Hoxe é un día moi feliz!
O galo pensou que a raposa estaba tola, e preguntoulle:
--Por que estás tan alegre?
E a raposa:
--Porque a partir de hoxe tódolos animais teñen que ser amigos uns dos outros. Baixa, meu amigo galo, que eu quero darche un abrazo e un biquiño.
O galo, desconfiando do que ela lle dicía e para poñela a proba, gritoulle:
--Menos mal que é así,porque alí ven a jauría dos lobos feroces da granxa.
A raposa, chea de medo e xa correndo, dícelle:
--Adeus, xa me estaba xusto neste momento marchando.
E metendo o rabo entre as pernas fuxiu sen ser nunca máis vista por aqueles lugares.
E o galo pensou:
--Tan intelixente,tan intelixente pero non me enganou.
E a paz volveu a reinar naquel galiñeiro.
--Póh, poh poh poh, phóoo...
--Có, có-có-ri-có, có....
--Póh, poh poh poh, phóo...
Ao dia seguinte a raposa construíu xunto ao galiñeiro unha casa e dentro da casa fixo un túnel que ía dar ao galiñeiro no que todas as noites comía unha galiña.
--Póh, poh poh poh, phóoo...
Un bo día o dono das galiñas trouxo un galo, grande e bonito, e meteuno tamén no galiñeiro, pero como Ó galo non lle gustaba este voou para a cima dunha árbore, e así conseguiu fuxir da raposa, que por mais que o intentase non o conseguía coller.
--Có, có-có-ri-có, có...
Desesperada, a raposa comezou a pensar como podia atrapar o galo, que era bastante maior que as galiñas e máis tenro e saboroso. Inventou entón unha historia, que lle tiña contado o dono da granxa, e que era así: "A partir de agora tódolos animais tiñan que ser amigos entre si, e ningún podía comer ao outro".
--Póh, poh poh poh, phóoo...
E a raposa comezou a cantar:
--Hoxe é un día moi feliz! Hoxe é un día moi feliz! Hoxe é un día moi feliz!
O galo pensou que a raposa estaba tola, e preguntoulle:
--Por que estás tan alegre?
E a raposa:
--Porque a partir de hoxe tódolos animais teñen que ser amigos uns dos outros. Baixa, meu amigo galo, que eu quero darche un abrazo e un biquiño.
O galo, desconfiando do que ela lle dicía e para poñela a proba, gritoulle:
--Menos mal que é así,porque alí ven a jauría dos lobos feroces da granxa.
A raposa, chea de medo e xa correndo, dícelle:
--Adeus, xa me estaba xusto neste momento marchando.
E metendo o rabo entre as pernas fuxiu sen ser nunca máis vista por aqueles lugares.
E o galo pensou:
--Tan intelixente,tan intelixente pero non me enganou.
E a paz volveu a reinar naquel galiñeiro.
--Póh, poh poh poh, phóoo...
--Có, có-có-ri-có, có....
Recollido por: Mguel Argerey Barreiro. 1º de E.S.O.
Contado por : Ana Argerey Barreiro
Recollido en: Santo Estevo de Nodar
Ningún comentario:
Publicar un comentario