Non hai San Martiño sen o seu veraniño.
Maio pardo San Xoán claro.
Para as castañas, en agosto arder e en setembro beber.
Xente nova e leña verde todo é fume.
En maio aínda a vella queima o tallo.
En xaneiro, capa, bufanda e sombreiro.
Canto máis pobre, menos limosna.
Tantos días de xaneiro, como allos no alleiro.
Día de la Candelaria llora, que llore, que deje de llorar mitad del invierno está por pasar.
Acábate pobre e vende a camisa.
Ningún comentario:
Publicar un comentario